ห๊ะ! จะให้บ้ากึ่งจักรวาล? ;v; //ร้องเนี๊ยวลั่นกระทู้

อะไร

คนที่ชื่อ Jamlove อ่ะ หน้าที่แล้ว เขาถามอะไรสักอย่าง

เราแต่งนิยายมั้งดีกว่า
โพสลงในนี้แหล่ะ ชื่อว่า "พาราเรล เวริ์ล (เป็นโลกคู่ขนานของWonderlandที่อลิซอยู่แต่ก็ได้รับผลกระทบเช้นกัน)''
ตัวละครหลักก็สมาชิกดีเด่นในนี้แหล่ะแต่ยังไม่มีใครรู้และไม่ได้คิดว่าใครจะดีหรือจะชั่ว!!

ข้าพเจ้าขอกราบเท้าท่านป๊อปด้วย ข้าพเจ้าไม่ใช้ BB ใช่เเต่ ซิมซุง

- ต้นไม้
- ป็อป
- อลิซ
- กิลลี่
- หนุ่ย
- โน่
- พี่ดอลล์
- เนย
- พีท
- มิน



"เมื่อไหร่คนอื่นๆจะมาถึงซักที รอนานแล้วนะเนี่ย" ป็อปพูดขึ้นมาด้วยความรำคาญใจ เขามารอคนอื่นๆอยู่เป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว
"เอาน่าป็อป ใจเย็นๆหน่อย เธอก็รู้นี่นาว่านี่เป็นวันศุกร์ ใครๆเขาก็เพิ่งเลิกเรียนกันน่ะ มีแต่เรานั่นแหละที่โดดเรียน" อลิซพูดออกมาด้วยความสบายใจ เธอกำลังนั่งจิบน้ำชาพลางอ่านหนังสือพิมพ์ไปด้วย ดวงตาสีเขียวของเธอหรี่เล็กลงเมื่อเธอเห็นข้อความหนึ่งในหนังสือพิมพ์ "เฮ้อ... พวกนักข่าวนี่ยังไม่เลิกราวีฉันอีก นี่ก็กี่ปีแล้วนะที่ฉันออกมาจากโรงพยาบาล..." เด็กสาวพยายามจะพูดคำนั้นออกมาแต่ดูเหมือนมันจะติดในลำคอของเธอ
"ก็... น่าจะ 7-8 ปีแล้วมั้งเนี่ย" ต้นไม้ตอบคำถามของอลิซด้วยความใจลอย "แต่ยังไงเธอก็ต้องใจเย็นๆหน่อยนะ เธอก็รู้ว่าเรื่องของเธอมัน-" ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ กระดาษที่เขากำลังวาดรูปอยู่ก็ปลิวออกไปจากโต๊ะ เขาจึงต้องรีบลุกขึ้นไปตามเก็บมันมา

พวกเขาสามคนนี้เคยอยู่ในโรงพยาบาลบำบัดอาการทางจิตของกรุงลอนดอน พวกเขาล้วนแต่ประสบเหตุการณ์ร้ายๆตั้งแต่เด็กจนจิตใจของพวกเขาได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ยกเว้นก็แต่อลิซคนเดียวเท่านั้นที่เป็นหนักกว่าคนอื่นจนสื่อพากันประโคมข่าวของเธอไปทั่ว
ตอนนี้พวกเขาโตพอที่จะออกจากโรงพยาบาลและมาอยู่ใน รร ปกติกับเด็กคนอื่นๆได้แล้ว พวกเขาได้เจอเพื่อนคนอื่นๆในโรงเรียนและได้นัดกันมาจัดงานเลี้ยงน้ำชากันกลางป่าชายกรุงลอนดอน ระยะเวลายาวนานที่พวกเขาอาศัยอยู่ในโรงพยาบาลทำให้พวกเขามีนิสัยนอกคอกกว่าเด็กคนอื่นๆอยู่สักหน่อยจึงพากันโดดเรียนออกมาเตรียมงานกลางป่าตรงนี้

"มาแล้วๆ!" เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งพุ่งทะลุผ่านป่าเข้าสู่หูของพวกเขาทั้งสามคนด้วยความเร็วเกือบเท่าแสง เสียงแหลมๆอย่างนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก "กิลลี่" นั่นเอง
"นี่! เบาๆหน่อยซิ เสียงดังแบบนั้นปลุกคนตายได้เลยนะ!" หญิงสาววัยรุ่นคนหนึ่งอายุประมาณ 17 เอ็ดขึ้นมา เธอชื่อว่า "ดอลล์" และเธอโตที่สุดในกลุ่มนี้ เธอทำงานที่โรงเรียนที่พวกเขาเรียนอยู่ สมัยนั้นคนอายุเท่านั้นก็ต้องหางานทำแล้ว ดอลล์เป็นครูที่ปรึกษาของนักเรียนทั้งหลายแต่เธอก็ออกจะเอ็นดูในเด็กกลุ่มนี้เป็นพิเศษ - อาจจะเป็นเพราะพวกเขาหน้าตาน่ารัก - มีนิสัยที่แตกต่างจากเด็กทั่วไป และอีกส่วนคือเธอสงสารพวกเขาที่มีอดีตอันเลวร้าย ถึงแม้เธอจะเป็นครูแต่อย่างไรก็ตามเธอก็ยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวเพราะฉะนั้นเธอก็ยังไม่ทำตัวน่าเบื่อเหมือนผู้ใหญ่ใจร้ายหลายๆคนที่บ้านเด็กกำพร้า เธอนี่แหละเป็นคนช่วยหาข้ออ้างให้ทั้งสามคนแอบออกมาจากโรงเรียนด้วย

ดอลล์เดินนำกลุ่มเด็กอายุประมาณ 13 - 15 ที่มีอยู่ 6 คนมายังโต๊ะน้ำชาตัวยาวที่ต้นไม้ ป็อป และอลิซแอบขนมาจากโรงเรียน
"โทษทีนะทั้งสามคน จริงๆโรงเรียนเลิกซักพักหนึ่งแล้วละแต่ตาแองกัส บัมบี้นั่น..." ดอลล์พูดชื่อนั้นออกมาด้วยความรังเกียจราวกับมันเป็นโรคติดต่อ "นั่นแหละ มันใช้ให้พี่ไปทำความสะอาดห้องทำงานของมัน ไม่รู้มันคิดอะไรกับพี่รึเปล่า แม่บ้านก็มีไม่รู้จักเรียก" ดอลล์พูดระบายออกมาด้วยความโมโห
" โห พี่ดอลล์เรียกไอ้ครูใหญ่บัมบี้ว่า "มัน" เลยเหรอ เจ๋งว่ะ!" เด็กชายคนหนึ่งชื่อว่า "โน่" พูดโพล่งออกมา "เฮ้ย ต้นไม้ เอาอาหารอะไรมาบ้างน่ะ!" โน่หันไปพูดกับต้นไม้ด้วยความรวดเร็ว
"แกนี่พูดมากจริงๆเลยนะโน่ อยู่ในห้องเรียนหัดตอบคำถามครูแบบนี้บ้างซิ" มิน หรือมิกุเหน็บแหนม "หาเรื่องเหรอ ยัยต้นหอม!" โน่โวยวายกลับไป "มิกุโว้ย! ไม่ใช่ต้นหอม เดี๋ยวแม่จับเอาต้นหอมซักกิโลยัดปาก!" มินเถียงกลับไปทันที และดูเหมือนทุกคนจะทะเลาะกันอีกยาวจนป็อปเอ็ดตะโรออกมาว่า "พอได้แล้ว! พวกแกนิ มาสายแล้วยังจะทะเลาะกันอีก อาหารที่เอามาจะเน่าหมดแล้วเนี่ย!

แ้ล้้วกิลลี่ก็เอ่ยอย่างทระนงตนว่า"ถ้าไม่มีชั้น ในคลับนี้ก้็ม่ายมีใครคิดแต่งนิยายหรอก รู้ไว้ซะด้วย คุโระๆๆๆๆ"

(ล้อเล่นเน้อ หรือมันเป็นเรื่องจริง0_0)

= A =

พี่ดูเป็นผู้ใหญ่ดีเนอะ

ขอสมัครอีกคนนึงจ้า (ยังหาเว็ปโหลดไม่ได้เลย)

รู้ได้ไงอะ ว่าอยากเป็น =w=

ขอเว็ปโหลดที่โหลดได้ไฟล์ไม่เสียกับโดนลบมีมั้ยครับอยากเล่น

http://www.thaithesims3.com/topic.php?topic=69076

Crack โดนลบ ...

ดัน

ทักทายกันมั้งจิ อั๊วเหงาน่อ


พวกซุ่มออกมาซะ!!

@ ลี่ - ก็จริงนะ ไม่งั้นก็มีแต่วาดรูป
@ พี่ดอลล์ - ก็พี่โตสุดนิ
@ มิน - พี่มั่วเอา


--------------------------------

เฮ้ย คอมเม้นที่สามพัน! เป็นของพี่ วะฮะฮ่าาาา!!!◑ω◐