เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
อาจจะมีหลุดหยาบบ้าง ขออภัยไว้ก่อน
ใครทนอ่านจนจบจะเป็นพระคุณมากค่ะ
คืออาร์ตตัวแม่คนนี้เป็น ' เพื่อนสนิท ' ของเราเอง คบกันมาสองปีล่ะ คือมันก็เป็น
เพื่อนที่ดีอยู่อ่ะนะแต่เสียอย่างคือ มันเป็นคนที่อาร์ตมาก ใครเคยดูเดี่ยวก็จะรู้ใช่มั้ย
มันเป็นแบบที่พี่โน้ตพูดมาทั้งหมดเลย!! เราอ่ะเป็นเพื่อนมันแต่รู้สึกเหมือนเป็นเบ๊
ชีจะเป็นคนที่เข้าถึงจิตใจเบื้องลึกได้ยากมาก ยังดีที่เราเป็นคนใจเย็นและก็ค่อน
ข้างจะยอมคน เพราะไม่ชอบมีปัญหา เพื่อนจะรู้กันหมดว่าเราไม่เคยโกรธใครจน
ถึงขั้นทะเลาะ แตกหักเลย อย่างมากก็งอนกันไปสองสามวัน เลยคบกับมันได้
แต่สำหรับเธอคนนี้ เราไม่รู้เหมือนกันว่าเราทนมาได้ยังไง คือเธอเป็นกับเราคนเดียว
(กับคนอื่นก็มีบ้างแต่ไม่เท่าเรา)คือเราไม่เข้าใจมันเลย แบบอะไรอ่ะ งง ฉันไปทำอะไร
ให้ อยู่ดีๆก็มางอนแล้วก็ให้ง้อ เราก็ไม่อยากง้อใช่ป้ะ เพราะยังไม่ทันทำอะไรผิดเลย ก็เลย
ปล่อยให้มันหายไปเอง เธอชอบพูดทำนองแบบ ใช่ซี้(ขึ้นเสียงสูงเป็นโอเปร่า)เราไม่ใช่
เพื่อนรักแกนี่ เรามันไม่สำคัญ
(ห้ะ กุพูดตอนไหนวะ กุบอกมรุงตอนไหนว้ะ?
)มันแทบจะเป็นเพื่อนเทวดาของเราอยู่แล้ว เพราะเราทนมันได้ทุกเรื่อง เวลามันหงุดหงิดใส่เราเราก็ไม่ได้ว่าอะไร
(มันเป็นคนขี้หงุดหงิดบ่อยมาก)ทั้งที่ในใจนี่โมโหมาก มันขอให้เราช่วยอะไรเราไม่เคยขัด มันเหงา
มันอยากคุยเอ็มอะไรกับเราเราก็คุยเป็นเพื่อนมันตลอด เวลามันน้อยใจเพื่อนคนอื่นแล้วมาระบายให้
ฟังเราก็รับฟังมันทุกอย่าง หรือว่าเราจะดีกับมันมากเกินไป? บางทีพูดธรรมดาๆ มันก็หาว่าเราขึ้นเสียง
ใส่ ไม่พอใจอะไรมันช้ะ? เอ่อ เงิบเลยสิ มีแต่มรุงอ่ะชอบตะคอกใส่กรู กรูยังไม่ว่าอะไรเลยนะ!!
คือเราเป็นคนเก็บกดตั้งแต่เด็กอ่ะ มีอะไรหนักใจก็จะเก็บไว้ในใจตลอด ไม่เคยระบาย
ครั้งนึงขอให้แม่พาไปพบจิตแพทย์ที่พี่เราเคยไปปรึกษาเรื่องเรียนจนโดนแม่ด่าว่า นี่แกเป็นเอามากเลยนะเนี่ย
พ่อก็ว่าปัญหาตัวเอง แก้ไขเอาเอง เคยพูดไปหลายทีแล้ว
พอปรึกษาพี่ โดนไปเต็มๆดอก ' อีโรคจิต!
'แว้กกก เครียดดด
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก