นายพลกับอูฐ

ในกระบวนการฝึกหน่วยรบเดนตายของทั่วโลกแล้ว เห็นทีจะต้องยกให้เจ้าอเมริกันชาติเดียวมั้ง ที่มีการฝึกเอาเป็นเอาตาย และในบรรดาหน่วยฝึกพิเศษหลาย ๆ หน่วยนี้ ก็มีอยู่หน่วยหนึ่ง ที่ถูกส่งไปฝึกในทะเลทรายอันแห้งแล้งสุดโหด
วันหนึ่ง มีนายพลคนหนึ่งจะมาพักเยี่ยมค่ายฝึกนี้และมีกำหนดต้องพักแรมที่ค่ายนี้ 30 วัน พอถึงวันกำหนด นายทหาร ครูฝึก นายสิบจ่าสนาม ก็มาคอยตั้งขบวนรับ พอถึงเวลาเป๊ะ รถขบวนก็มาถึง และจอดกึกตรงที่จะต้อนรับ
นายพลทหารตัวใหญ่กำยำ อายุใกล้ ๆ 50 ก้าวลงมาอย่างกระฉับกระเฉง ตะเบ๊ะรับการต้อนรับและรายงานตัว และเดินตรวจสนาม ระหว่างที่เดินตรวจแถว ท่านนายพลมองดูเหล่าทหารที่แต่งตัวขะมุกขะมอม หน้าเกรียมแดด แต่ละคนยังกะออกมาจากสุสาน หลังจากสั่งเลิกแถวแล้ว ท่านก็มายืนอยู่หน้าเต็นท์ที่เขาจัดไว้รับรองท่าน มองไปรอบ ๆ ค่ายทหาร มันเว้งว้างมีแต่ลมกับทราย ท่านนายพลจึงหันไปถามนายสิบทหารที่ติดตามรับใช้ว่า
“นายสิบ…”
“ครับผม นายพล”
“เฮ้ย ที่นี่เวลาทหารที่พักฝึก เกิดอยากนอนกับผู้หญิง เขาทำยังไงวะ”
นายสิบตอบว่า
“ที่นี่เราใช้อูฐกันครับผม”
ท่านนายพลยืนอึ้ง คิดในใจว่า กูก็ผ่านสนามรบและผจญภัย กับหลับนอนมาสารพัดแบบ กับอูฐยังไม่เคยเห็นใครใช้แทนผู้หญิงเลย มันจะเป็นยังไงกันวะ
ท่านเดินไปเดินมาในกระโจมจนมืด ท่านอดรนทนไม่ได้ เพราะท่านคิดว่า ถ้าเรามาในดินแดนแบบนี้ เราไม่ลองแบบที่เขาเป็นอยู่ จะเสียฟอร์ม
ใครถามว่าเคยลองอูฐไหม บอกไม่เคยจะเสียหมาเลยตัดสินใจเรียกสิบเวรองครักษ์เข้ามา และสั่งออกไปว่า
“นี่สิบเวร อั๊วอยากนอนกับผู้หญิงแล้วละ”
สิบเวรก็บอกว่า
“เดี๋ยวผมจะไปเอาอูฐมาให้ครับผม”
นายพลพยักหน้างึก ๆ แล้วสิบเวรก็วิ่งตั๊ก ๆๆ หายไป
สัก 10 นาที ก็นำอูฐค่อยนั่งและถอยเอาก้นเข้ามาในกระโจม และออกไปยืนคอยข้างนอก
ท่านนายพลเดินดูตูดอูฐอยู่ 3 รอบ ในที่สุดก็กัดฟันตัดสินใจถอดกางเกงเดินแก้ผ่าโทง ๆ ตรงไปที่ตูดอูฐ
นายสิบเวรเห็นว่านานแล้ว จึงเปิดกระโจมโผล่เข้ามา เห็นเข้าตกใจ รีบบอกว่า
“ตาย - า ท่านครับ ที่ว่าเราใช้อูฐคือใช้ขี่ไปที่หมู่บ้านโน่น”
!!!!!!!!!!!!

ข้อความสุดท้าย

เฟรด เป็นคริสเตียนที่ดีคนหนึ่ง ตอนนี้เขาป่วยหนัก
นอนใกล้ตายอยู่ในโรงพยาบาล ญาติๆเรียกนักบวชมา …
เมื่อนักบวชมายืนข้างๆเขา เฟรดขยับมือเพื่อต้องการเขียนอะไรบางอย่าง
นักบวชรีบส่งปากกากับเศษกระดาษให้เฟรด เฟรดใช้แรงที่เหลือทั้งหมด
เขียนข้อความได้เพียงประโยคเดียวก็สิ้นลม
นักบวชเก็บกระดาษไว้ในกระเป๋า พร้อมกับเสียง ร้องไห้เสียใจของญาติๆ
ในพิธีฝังศพ หลังจากที่นักบวชคนเดิมกล่าวคำตามพิธี
เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็นึกถึงเศษกระดาษที่เฟรดเขียนไว้ก่อนตาย
เขาจึงประกาศว่า “ก่อนสิ้นลม เฟรดได้ฝากข้อความ ไว้ให้พวกเรา
ฉันมั่นใจว่าจะเป็นคำที่ให้กำลังใจพวกเราได้ดี”
เขาล้วงเอากระดาษออกมาแล้วอ่าน
“ถอยไปไอ้บ้า แกยืนเหยียบสายออกซิเจนอยู่โว้ย!"

ฮามากมาย

อ่านยังไม่จบเลย ย๊าวยาว -.-

แป่วว

ยาวไปละมั้ง แหะๆ

ขอโทษน้า~~

เคยอ่านแล้ว

ตลกดีนะคะ

555 ฮาดี