เคยมีพระเล่าห้ฟังแล้ว ซึ้งมากๆ แทบจะร้องไห้

รักหม่ามี๊

ตอนนี้(เศร้าจัง!)เราไม่ได้อยู่กับแม่ คิดถึงแม่จัง...!
เคยมั้ยเวลาที่แม่ไม่อยู่บ้าน โดยที่เราต้องเลี้ยงน้องๆเอง กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจานเอง พอทำแล้วได้รู้ว่า'แม่'เหนื่อยแค่ไหน
แต่แม่ไม่เคยบ่นไม่เคยเกี่ยงใครๆ?
แล้วเราจนดูต่อไปทำไมถ้าเราไม่ทำตอนนี้แล้วเราจะทำตอนไหน ถ้าเราไม่เป็นคนเริ่มแล้วใครจะเป็นคนเริ่มเล่า!!??ควรจะรีบทำตอนนี้ก่อนที่จะไม่มีโอกาศได้ทำ!!!...
ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกับแม่ เคยคิดบ้างมั้ย? ว่าที่แม่คอยพร้ำเตือนพร้ำสอนเพราะอะไร ไม่ใช่เพราะเกรียจเราเพราะแม่ อยากให้ลูกๆพัฒนาเป็นคนดีของสังคม อยากให้ลูกๆโตขึ้นเป็นแบบอย่างที่ดี ที่แม่คอยย้ำนักย้ำหนาเพราะแม่นั้นเคยผ่านประสบการณ์ชีวิตตรงนี้มาแล้วเพราะฉนั้นท่านรู้ดีกว่าเรา! เปรียบต่างอะไรกับเราที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ชีวิตผ่านอะไรยังไม่มากพอ ซ้ำยังไปต่อว่าท่านอีก!!!
แต่! เมื่อวันนึงเราโตเป็นผู้ใหญ่มีครอบครัว มีลูก เราก็จะรู้เองว่าการเป็นแม่/พ่อ มันลำบากแค่ไหน???...
เราลองมาพัฒนาตัวเองวันนี้ดีกว่าน้ะ!..

กว่าจะพิมพ์มาได้(น้ำตาคลอเบ้าเรยย!)

//วิ่งไปกอดแม่

คันหูไม่รู้เป็นอะไร



(ล้อเล่น = =)

แม่ทำทุกอย่างได้เพื่อให้เรานั้นได้มีความสุข แม่เข้าใจถึงความรู้สึกของเราเวลามีความทุกข์

้เศร้าอย่งแรง

น้ำตาซึมม...