มีอยู่เมืองนึงชื่อเมืองว่าtwin cityเป็นเมืองที่เก่าแก่ยาวนานวัฒนธรรมของชาวซิมส์เมืองนี้ได้ก้าวแบบก้าวกระโดด ผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองtwin city ต่างเต็มไปด้วยความสุขสันต์ประชากรเด็กๆต่างๆมากมายผุ้คนอาศัยอยู่กันเป็นสุขในเมืองtwin cityแห่งนี้สำนักที่รับผิดชอบเมืองนี้คือสำนักชื่อว่าholy justice สำนักนี้เป้นสำนักเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ต่างๆและดุแลความปลอดภัยของเมืองและรับคำสั่งโดยตรงจากthe holy สำนักholy justiceทำหน้าที่รวบรวมผุ้ที่เป้นin one ผุ้ที่มีคุณสมบัติพร้อมในตัวที่จะมาฝึกฝนอยู่ในสำนักholy justiceๆนั้นได้ก่อตั้งมาอย่างยาวนานและดุแลเมืองแห่งนี้ให้มีความสงบสุขมา330ปี


ณ ชนบทที่ห่างไกลเจ้าสำนักชินเรเจ้าสำนักรุ่นที่3แห่งสำนักholy justiceได้เดินทางมายังชนบทแห่งนี้และยังอยู่ระหว่างการเดินทางชินเรได้มองไปรอบๆบรรยากาศเต็มไปด้วยเมฆทมิฬ ไม่มีแม้แต่เสียงที่นี่เต็มไปด้วยสิ่งรกร้าง บ้านร้าง และเต็มไปด้วยความมืดมิด ระหว่างนั้นกาสีดำตัวหนึ่งได้บินมาเกาะอยู่บนกิ่งไม้ของต้นไม้แห้งๆต้นนึงที่ดุไม่มีชีวิต”ที่นี่ดุไม่มีชีวิตชีวาเอาซะเลย”ดวงตาของอีกาตัวหนึ่งของมันสีขาวก่ำแสดงถึงความอดอยากและหิวโหยพวกมันได้มองตามชินเรและส่งเสียงร้องโหยหวนพร้อมกับเพื่อนๆของมัน"อะไรกันพวกแกมองชั้นเหมือนกับว่าชั้นเป็นไส้เดือนยั้งงั้นแหละ"มันมองตามชินเรด้วยความสนใจแต่นั่นก็ไม่ทำให้ชินเรรู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อยชินเรยังคงเดินต่อไป

ระหว่างการเดินทางชินเรได้ยินเสียงดังแผ่วๆจากในบ้านร้างไม้แห่งหนึ่งที่ซึ่งเก่าๆแก่มีเสียงเอียดๆดังไปๆมาๆตามกระแสลมชินเรค่อยๆเดินตามเสียงระหว่างนั้นเกิดลมพัดรุนแรงอย่างแปลกประหลาดซึ่งก็สร้างความงุนงงต่อชินเรเองก้ไม่น้อยชินเรยังคงเดินตามเสียงร้องแผ่วๆไปเรื่อยๆในนั้นเค้าสิ่งที่เค้าพบคือทารกแวพไพร์ตัวหนึ่งหน้าตาน่าเอ็นดุร้องงอแงข้างๆมีโครงกระดูกที่กอดเด็กทารกคนนี้อยู่ดุจากสภาพโครงกระดูกน่าจะเสียชีวิตมาอย่างยาวนานแล้วแต่ที่น่าแปลกใจก้คือทารกที่อยู่ภายใต้อ้อมกอดกลับไม่มีแม้แต่บาดแผลร่างกายอุดมสมบูรณ์จนดุไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นชาวซิมส์พริบตาเดียวชินเรได้ใช้จิตและเอามือไปสัมผัสที่หน้าผากของเด็กทารกน้อยพริบตาที่ชินเรสัมผัสเค้าถึงกับต้องผละจากเด็กคนนี้พลางพุดว่า"ดูเหมือนว่าเราจะปล่อยให้เด็กคนนี้อยู่ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว"

ชินเรเงื้อมหมัดหมายจะเอาชีวิตเด็กคนนี้ทันทีทันใดนั้นภาพเมื่อครั้งอดีตได้หวนคืนชินเรนึกถึงครอบครัวของเค้าลูกสาวที่แสนน่ารักและภรรยาผุ้เป็นที่รักชินเรเอามือกุมศีรษะเค้าเหงือแตกเป็นพลั่กๆในภาพเค้าเห้นบ้านของเค้าเกิดเพลิงไหม้พร้อมลุกและภรรยาอยู่ในบ้านเค้าพยายามวิ่งไปช่วยระหว่างนั้นเค้าเห้นภาพเงาดำคนหนึ่งเค้าหยุดคิดถึงมันพลางเอ่ยว่า"คาร่า เอเลน่า ถ้าตอนนั้นชั้นแข็งแกร่งกว่านี้ชั้นก้คง"ชินเรมองไปที่เด็กทารกน้อยพลางพูดกับเด็กน้อยว่า"เอาละเด็กน้อยถึงแม้เธอจะเป็นเผ่าแวพไพร์ที่ชั้นเกลียดนักเกลียดหนาแต่จิตใจเธอชั้นรู้ดีว่าเทอจะไม่ทำแบบนั้นใช่มั้ย?”เด็กทารกส่งยิ้มและอ้าปากพร้อมชูมือเหมือนจะให้อุ้ม ชินเรมองด้วยความเอ็นดุเค้าเอื้อมมือไปอุ้มเด็กทารกคนนนี้แล้วพูดกับเด็กว่า”เมื่อชะตาต้องการให้ชั้นมาเจอกับเทอชั้นก็จะดูแลเทอเมื่อลูกของชั้นเอง”ชินเรอุ้มเด็กคนนี้พลางมองไปที่ร่างโครงกระดูก”ชั้นขอรับไปละนะ”ชินเรเดินออกจากบ้านร้างแห่งนี้ระหว่างที่เดินออกไปแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของโครงกระดูกได้ส่องแสงสีแดง...............................................THE LEGEND OF THE TWIN


ปล.คิดเองทำเองน้อไว้ต่อวันหลังละกันนาไว้มีอารมณ์อีกหน่อย (แต่งเล่นๆแหะๆๆๆ) พยายามให้เนื่อเรื่องสอดคล้องกับซิมส์นิดๆน้อ

credit.green

ตอนต่อไปให้เลื่อนลงไปเรื่อยๆนะคร้าบ

เห็นนั่งย่อหน้าอยู่เมื่อคืน / นึกว่าจะเล่นสร้างกระทู้เลยรึนี่ / จะแต่งต่อรึเปล่าอ่า แต่ขนุนไม่ค่อยชอบอ่านนิยายเท่าไร ทีแรกนึกว่าจะมาแนวบีทสะอีก ที่ไหนได้เอ่าแวมไพหรอกเรอะ

เริ่ดดดด

สนุกเหมือนกันนี่ใบชาเขียว
อ่านเข้าใจง่ายดี
เดี๋ยวติดดาวไว้ก่อน ถ้าหมดช่วงกิจกรรมแล้วจะเอามาให้

”ทุกสิ่งเป็นไปตามที่ข้าได้วางเอาไว้”
“นั่นสินะ ครับ”
“ที่เหลือก็แค่รอเวลาเท่านั้น....อีกไม่นานนักหรอก”
“…………….”
แหวนสีแดงแสงค่อยๆดับลงอย่างช้าๆ.............



ชินเรได้อุ้มเด็กน้อยออกมาจากบ้านร้างแห่งนั้นระหว่างเดินทางกลับชินเรได้สังเกตปฎิกริยาของฝูงกาสีดำเมื่อคราวที่แล้ว พวกมันร่างกายเหือดแห้งราวกับไม่มีน้ำอยู่ในร่างกายในระหว่างที่ชินเรเดินผ่านชินเรมองไปที่เด็กทารก”ไม่ธรรมดาเลยนี่นา เอาละเด็กน้อยดูเหมือนชั้นจะเลี้ยงดุเธออย่างเดียวไม่ได้ซะแล้ว สงสัยชั้นคงต้องสอนเธอควบคุมพลังของตัวเองซะแล้วละมั้ง” ชินเรอุ้มเด็กทารกชูขึ้นมาเหนือหัวแล้วเอาเด็กไปพาดกับเสื้อที่ด้านหลัง”เอาละไปกันเถอะ”.........

ณ ที่ตั้งของสมาคม The holy justice ลักษณะตึกเป้นหินอ่อนสีขาวออกเทาๆที่ดูแล้วสบายตา ทุกสิ่งเป็นสีขาวอ่อนๆทั้งกระเบี้อง หินอ่อน และเสา ทุกสิ่งล้วนสะอาดเงางามดุไม่เหมือนกับว่าจะเป้นตึกสำนักที่ก่อตั้งมากว่า330ปี นี่ถ้ามีแสงอาทิตย์ส่องลงมาที่ตึกพอดีคงจะแสบตาไม่น้อย
และถ้าคุณคิดว่าถ้ามองจากชั้นล่างตรงนี้จะสามารถมองเห้นชั้นที่สุงที่สุดของสำนักละก้ผมขอให้คุณเลิกคิดซะเถอะ ด้วยความที่เป้นสำนักที่เก่าแก่แน่นอนแล้วว่ามันคงจะไม่ได้มีแค่3-6ชั้นหรอกนะ ลักษณะของสำนักจะเป็นแบบขั้นบันไดถ้าคุณมองจากทางด้านข้างๆรอบๆตึกมีหอคอยขนาดใหญ่ล้อมรอบอยู่4จุดและถ้าคุณคิดว่าเป้นหอสังเกตการณ์ผมขอบอกเลยว่าคุณคิดถูกแล้วละหอทั้ง4จุดนี้จะเชื่อมต่อกันเป้นรูปแบบกากบาทส่วนตรงกลางที่เชื่อมต่อกันนั้นคือห้องประชุมหรือจะเรียกว่าห้องของเจ้าสำนักก็ได้ ซึ่งห้องนี้จะทำการคอยรับรายงานเรื่องต่างๆมาจากทั้ง4หอคอยนี้”เอาละถึงซะทีสินะ เอาละเด็กน้อยขอต้อนรับสู่ The holy justice!”“ เข้าไปกันเถอะนะ” ระหว่างทางเข้ามีรูปปั้นของเจ้า

สำนักรุ่นที่1 กับรุ่นที่2”หืม”ชินเรเห็นเด็กน้อยมองไปที่รูปปั้น”ฮะฮะฮะ”ชินเรหัวเราะ”อยากรู้ว่านั่นคือใครใช่มั้ยเด็กน้อย นั่นตรงกลางคือท่านเจ้าสำนักรุ่นที่1 ท่านเฮลิออส ส่วนด้านซ้าย..........”เด็กน้อยสังเกตเห็นแววตาอันเศร้าหมองของชินเรๆชินเรรีบเปลี่ยนสีหน้าของตนเอง”อ่อ นั่นคือท่านอาเคเดีย ท่านเจ้าสำนักรุ่นที่2 เป็นเจ้าสำนักหญิงคนแรกเชียวนา” เด็กน้อยหัวเราะชินเรยิ้ม “เอาละเข้าไปกันเถอะ” ชินเรเดินเข้าไปในสำนักพร้อมกับมองรูปปั้นเจ้าสำนักรุ่นที่2ไปพลางแล้วพูดว่า......”อาเคเดีย....”
………………………………………………..



พอคุณเข้ามาภายในสำนักคุณจะเอยทันทีเลยว่า OMG นี่มันห้องโถงที่เต็มไปด้วยหนังสือตำราต่างๆชัดๆห้องโถงนี่มีลักษณะเป็นรูปวงรีถ้ามองจากด้านบนล้อมรอบแต่ไปด้วยชั้นวางหนังสือขนาดยักษ์สูงราวๆ3ชั้นได้และแน่นอนถ้าด้านนอกเป็นหินอ่อนสีขาวออกเทาๆข้างในก้ด้วยเช่นกัน ส่วนด้านล่างตรงกลางคือเครื่องcomputer ต่างๆมากมาย นักเรียนที่อยู่ในสำนักต่างแต่งตัวตามไสตล์ของตนเอง บางคนก็ตั้งใจฝึกจิตของตนเองอย่างหาใครเทียบไม่ได้ บางคนก็กวนๆ บางคนก้เงียบขรึมบางคนก็คลั่งดาราเป็นบ้าเป็นหลังกระทั่งบางคนก้ยึดมั่นในกฎของสำนักอย่างถึงที่สุด................ภายในห้องเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งได้รีบวิ่งเข้ามาอย่างสุดชีวิตพร้อมกับเอยขึ้นว่า”เร็วเข้าท่านอาจารย์ชินเรมาแล้ว เฮ้ยแกตรงนั้นน่ะเลิกหลับได้แล้ว ไอคนตรงนั้นน่ะก้เหมือนกันแหละเลิกฟังเพลงได้แล้ว! เก็บๆเก็บของให้หมด หนังสือการ์ตูน กระป๋องน้ำอัดลมเก็บให้หมด”เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งตกใจ”ว้ากกกกกก อาจารย์ชินเรมาเรอะ”” เออสิ พูดไปตั้งนานเพิ่งจะได้ยินเรอะ” วัยรุ่นคนนั้นตกใจอีกครั้ง”ว้ากกกกกก” “ แกน่ะเงียบไปซร้าาา “...... “มีอะไรงั้นเรอะ”เสียงชายคนหนึ่งได้เอยขึ้น”อะ....อาจารย์คิวลัส” “ใช่ชั้นเองมีอะไรงั้นรึ” “ คือว่าท่านอาจารย์ชินเรกลับมาแล้วค่ะ “เอ่อ...กลับมาก็ดี”

เด็กวัยรุ่นและเด็กๆทุกคนที่มาอยู่ที่นี่แน่นอนคือพวกที่มีคุณสมบัติin oneทั้งหมด คุณสมบัติin oneจะประกอบด้วย4อย่างด้วยกัน


1.จิตใจสงบ 2.มีความมุ่งมั่น 3.มีความอดทน 4.สามารถรับรู้ถึงพลังจิตต่างๆๆและมีสมาธิที่แน่วแน่


ชินเรได้เดินเข้ามาในสำนัก”ยีนดีต้อนรับครับ/ค่ะ ท่านอาจารย์ชินเร”พวกนักเรียนพูดขึ้นมาพร้อมกันบางคนเหงื่อแตก....เป็นพลั่กๆ”เอ่อ..ไม่เป็นไรทำตัวตามสบายนะ”ชินเรกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม”ท่านอาจารย์ชินเร”</i] “คิวลัสเรอะ”ชินเรเอย” นี่ท่านหายไปไหนมาท่านรู้รึมั้ยว่าข้าต้องทำงานหนักแค่ไหนตอนที่ท่านออกไปเดินเล่นข้างนอก รู้มั้ยนี่มั้นครั้งที่เท่า........”คิวลัสพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อๆจากนั้นเค้าก้สัมผัสอะไรได้บางอย่าง”อะไรกัน...ข้างหลังท่าน” “ชั้นว่าไปคุยที่อื่นดีกว่านะ”ชินเรเข้าไปกระซิบคิวลัสแล้วหันไปมองนักเรียน”อาจารณ์ขอไปคุยธุระกับอาจารย์คิวลัสก่อนนะ ตามสบายทุกคน” “ ครับ/ค่ะ เร็วเข้าต่างคนต่างไปทำหน้าที่ของตนเอง ”ประธานนักเรียน เฮเดนได้กล่าวขึ้น “ขยันดีนี่เฮเดน” ชินเรเอย “ครับท่านอาจารย์ชินเร แต่บ้างครั้งเจ้าพวกบ้านี่ก้ทำผมเหนื่อยเหมือนกันครับ” “ "อ่านะ ตามมาท่านอาจารย์คิวลัส” เสียงประธานนักเรียน เฮเดน ดังขึ้นมาจากด้านหลังชินเร “เฮ้ยพวกแก ไหงขึ้นยืนบนโตะแบบนั้นฟะลงมา!”


ณ ห้องเจ้าสำนัก
“ท่านอาจารย์ชินเรเด็กคนนี้เป็น” คิวลัสเอย “ใช่เค้าเป้นแวพไพร์ และข้าก้จะเป็นคนเลี้ยงดูเค้าและฝึกฝนเค้าด้วยตัวของข้าเอง” ชินเรกล่าว “ ไม่ได้นะครับท่านก็รู้ว่ามันผิดกฎ ข้าก้ไม่ว่าอะไรหรอกถ้าท่านจะเอาเด็กมาเลี้ยง แต่นี่ไม่เหมือนกันมัน...มันไม่ใช่แม้แต่มนุษย์ด้วยซ้ำ ” “ใช่มันเป็นกฎ แต่ในทีนี้ข้าเป็นเจ้าสำนัก เจ้าคือรอง เพราะฉะนั้นข้ามั่นใจว่าข้าตัดสินใจถูกที่จะเลี้ยงเค้า เด็กคนนี้มีพลังไม่ธรรมดา เราต้องฝึกฝนเค้าไม่ให้เค้าใช้พลังไปในทางที่ผิด”ชินเรเอย “ท่านเปลี่ยนไปมากท่านอาจารย์ข้าคงหวังว่าท่านคงไม่ลืมเรื่องของท่านรุ่นที่2.....ท่านอาเคเดียว่าท่านถูกใครสังหารน่ะ!” ชินเรหันหน้ามามองที่คิวลัส

“เจ้าอย่าได้พูดถึงเรื่องคืนนั้นให้ข้าได้ยินอีก ไม่เช่นนั้น!”ชินเรตวาดด้วยน้ำเสียงของเขากำแพงหินอ่อนรอบๆห้องค่อยๆแตกทีละน้อยๆชินเรสงบอารมณ์”เอาละเจ้าไปได้แล้ว ข้าขออยู่คนเดียวเงียบๆสักพัก” ” อาจารย์ถ้าท่านเชื่อมั่นว่าจะดูแลเจ้าเด็กคนนี้เหมือนที่ท่านร่นที่2....เคยเชื่อมั่นได้ข้าก็จะเชื่อในตัวท่านๆอาจารย์ แต่อย่าลืมว่าเพราะท่านรุ่นที่2เคยเชื่อแบบนั้นเลบทำให้ท่าน.....เอาละข้าจะไม่พุดอีกแล้ว แต่ถ้าในอนาคตเด็กคนนี้เกิดเหมือนกับพวกนั้นละ…”คิวลัสเอ่ย “ถึงตอนนั้นข้าจะเป็นคนสังหารเค้าด้วยมือของข้าเอง เอาละ เจ้าออกไปได้แล้ว” "หวังว่าข้าคงจะตัดสินใจถูกนะะอาเคเดีย...." ชินเรมองไปที่รูปภาพอาเคเดียในเสื้อกระโปรงยาวสีขาวราตรีผิวของเธอขาวผุ่ดผ่องแล้วสวยงามเวลาที่แสงจันทร์ได้ทอดแสงลงมาที่ภาพวาดของเธอ

.....................................END OF CHAPTER 1=Welcome to the holy justice


"เอาละเด็กน้อยจะว่าไปข้ายังไม่ได้ตั้งชื่อให้เจ้าเลยสินะจะว่าไปชื่ออะไรดี...เอาเป็นว่าต่อไปนี้เจ้าจะมีชื่อว่าคาเรน ดิโอ เมอร์ซี่ ..."

กว่าจะอ่านจบได้ ตาจะลายเหมือนกันนะค่ะเนี่ย
พี่กรีนขยันจริงๆเลยเนอะ
สู้ๆค่ะพี่กรีน หนูจะติดตามนะค่ะ

สนุกจ้ะ เนื้อเรื่องน่าสนใจและน่าติดตาม

สนุกอ่ะ

รออ่านนะคะ TT

(Secret)= “ได้โปรดเถอะ มิเลน่า มาเป็นแฟนกับชั้นเถอะ”(เฮเดนพูดไปพลางคาบดอกกุหลาบไปพลาง) (ในกลุ่มนักเรียกปี2”เฮ้ยๆนั้นรุ่นพี่เฮเดนนี่จะขอประธานสมาคมนักเรียนหญิงรุ่นพี่มิเลน่าเป็นแฟนอีกแล้วเรอะ..นะนั่นมันครั้งที่เท่าไหรแล้วฟะ..2896 เห็นจะได้ ความมุ่งมั้นสุงสมกับเป็นรุ่นพี่เฮเดนเจงๆ..............





17ปี.ผ่านไป..............


ย้ากกกกกกกกกก...!


ชินเร=นั่นละ ก้าวหน้าได้เร็วดีนี่ ควบคุมพลังจิตของตนเองได้ดีแบบนี้ อีแบบนี้คงก้าวข้ามข้าไปแล้วละมั้ง

ชินเรกับคาเรนได้ประลองกัน ณ ลำธาร ”Holy river”

คาเรน=.......ถ้าจะพูดชมเชยข้าในตอนนี้ข้าว่ายังเร็วเกินไปหน่อยนะ คาเรนกระโดดถอยหลังไปพร้อมกับดานคาตานะของเค้า “ฮึ่ม”คาเรนเอามือไปจับดาบแล้วเอามือลุบที่ดาบไปทางปลายดาบของเค้า ทันใดนั้นดาบมีอ่อร่าสีดำออกมา. คาเรนจับดาบไปที่ด้านข้างของไหล่ซ้าย

คาเรน= ”ตัดจันทรา” คาเรนสะบัดดาบคลื่นดาบสีดำได้ปล่อยออกมาลักษณะคลื่นดาบเป็นเส้นยาวๆสีดำ

ชินเร= เฮ้ๆประลองกันแค่นี้ถึงกับต้องใช้ท่านั้นเลยรึ?

คาเรน= คลื่นดาบของข้าที่ปล่อยไปจะตัดทุกสิ่งที่คลื่นดาบสัมผัส

ชินเร= งั้นรึ....แต่ถ้าหลบได้ก็.....เทล! (ฟึ่บ)

คาเรน= หึ.....คิดจะหายตัวแล้วมาโจมตีจากทางด้านหลังเรอะ...ไอกลุยทธ์เห่ยๆแบบนี้ไม่คณามือข้.....(อุ๊บ)

ชินเร= ทางด้านหน้าตังหากเฟ้ย( คาเรนโดนถีบหน้าเข้าไปเต็มๆ)............
ร่างของคาเรนลอยละลิวกระเด็นออกไป..........

คาเรน= หือ...วะว้ากจะตกลำธารแล้ว...(คาเรนพลิกตัวมายืนตรงขอบลำธาร)...เฮ้ยๆอะไรกันฟะแบบนี่มันขี้โกงนี่หว่ามีอย่างที่ไหนอาจารย์ของตัวเองดันใช้กุลยุทธ์เห่ยๆกับลูกศิษย์ตัวเองแบบนี้ (คาเรนชี้หน้าว่าชินเร)

ชินเร= หือ...อะไรนะไม่ได้ยิน..ก้ช่วยไม่ได้นี่เจ้าดันติดกลยุทธืเห่ยๆของข้าเองนี่

คาเรน= หนอยดุมัน พุดไปแคะขี้มูกไป.....!

ชินเร= ว่าแต่ดาบเล่นนั้น “ดาบMasamune”ว่ายังไงรู้สึกคุ้นเคยกับมันรึยัง..ดาบเล่นนั้นจริงๆเป็น1ในดาบของตระกุลฟิโอลาโนของข้า ความสามารถของมันสามารถเพิ่มความยาวของดาบได้ตามการใส่พลังจิตจองตนเอง แต่จงจำไว้ถ้าเจ้าเพิ่มความยาวของดาบเมื่อไหรขอบเขตการป้องกันของเจ้าก็จะลดลง!

คาเรน= งั้นรึ...ว่าแต่ไอท่าที่หายตัวนั่นมันคือท่าอะไรกัน?

ชินเร= อ่อ..555อยากจะรู้งั้นเรอะว่าแต่จะสอนให้ดีมั้ยน้อ..หวังว่าสอนให้แล้วจะไม่มาใช้กลุยุทธ์เห่ยๆอันนี้กับข้าแทนหรอกนะ?

คาเรน= สอนมาเหอะน่า- -

ชินเร= ก็นะ..ท่าเมื่อกี้เรียกว่า เทล เป็นท่าขั้นพื้นฐานของผู้ที่มาฝึกฝนที่นี่แต่ก็ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะฝึกฝนสำเร็จ

คาเรน= แล้วยังไง?

ชินเร= ลักษณะของท่าคือการลบพลังจิตของตนเองชั่วครู่แล้วเคลื่อนย้ายตนเองในชั่วพริบตา อย่างเช่นแบบนี้....(ฟึ่บ)
(แว่บ) (ชินเรโผล่มาอยู่ด้านหลังของคาเรน) แต่ก็นะไอท่านี่กว่าจะฝึกสำเร็จก้ต้องใช้เวลาอย่างน้อย3ปีนี่ไม่รวมฝึกพลังจิตให้สงบ(ชินเรพูดไปพลางกอดอกไปพลาง) (ฟึ่บ).....อีกนะ เอ๋!!!!!!!!

คาเรน= (ฟึ่บ)อะฮ้านั่นไงๆเห้นมั้ยล้า ไอท่าง่ายๆแบบนี้ข้าก็.....ทำได้........(วู่บๆ) (ตึง) (ร่างของคาเรนนอนสลบอยู่น่ะตรงนั้น)

ชินเร= นั่นไงข้าก็ว่าแล้วไอท่านี่น่ะ ถ้าคนยังไม่เคยทำมาก่อนทำครั้งแรกก็ต้องสลบแบบนี้ละนะ..เฮ้อให้ตายสิ(ชินเรเอามือกุมศีรษะ)

ณ ตรง ลำธาร holy river การฝึกยังคงดำเนินต่อไป”เอาเฮ้ยตื่นได้แล้วการฝึกยังไม่จบนะรู้รึเปล่าว่าท่านเจ้าสำนักมาสอนให้เองมันดีแค่ไหนแล้วยังจะเออระเหยอีกรึ..........(เงียบ..ฉี่..zzzZ..ไว้ฝึกวันหลังต่อก็ละกันนา).เฮือก!งั้นรึเจ้าหนู สงสัยอยากจะโดนหมัดข้างั้นสินะ....เอาไปกินซร้า!!!!!” ครืนๆๆๆ (แผ่นดินถล่ม) “จ้ากกกกก”


Chapter 2 ยังไม่หมดนะครับแต่ยังคิดไม่ทัน เอาเป็นว่าเรามาแนะนำตัวละคร คนแรกก่อนดีกว่า!


เจ้าสำนักรุ่นที่3 ชินเร (ย่อ) และเป็นคนรับคำสั่งโดยตรงจาก”The holy” ชื่อเต็ม ชินเร ฟิโอลาโน ดิ แองเจโล่

(สีบเชื้อสายมาจากตระกุลเก่าแก่ของเมือง twin city ปัจจุบันตระกุลได้ล่มสลายไปเมื่อเหตุการณ์ War fires)

อายุ (prologue-chapter1) 66ปี (Chapter2-ปัจจุบัน) 83ปี (ดุแลสำนักมาตั้งแต่จบเหตุการณ์ War firesมาเป็นเวลา31ปี)

อาจารย์ของเค้ามีชื่อว่า เฮลินอส (ซึ่งเป็นเจ้าสำนักรุ่นที่1)และเป็นศิษย์ร่วมรุ่นกับ อาเคเดีย (เจ้าสำนักรุ่นที่2)....

บุคลิก= มีอารมณ์ขัน อ่อนโยน ขี้เล่น เมตตา กวน เงียบขรึม(บ้าง) และยึดมั่นเจตนารมณ์และกฎของสำนักอย่างถึงที่สุด

ลักษณะ=ผิวขาว ผมยาวสีดำปานกลาง(ถึงจะมีขาวบ้างเล็กน้อยก้เถอะ)... มีหนวดเคราไม่ยาวมาก สวมชุดสีขาว และกางเกงคลุมสีขาว ตรงเสื้อ

คลุมขนาดใหญ่สีขาวตรงกลางด้านหลังสลักคำว่า ”HJ” (Holy justice)

อาวุธ=ชินเรจะไม่ใช้อาวุธใดๆทั้งสิ้น เค้าจะใช้หมัดล้วนๆเข้าปะทะ โดยพลังของหมัดจะขึ้นอยู่กับพลังจิตของเค้า(ฉายาของเค้ามีชื่อว่าเจ้าพายุหมัด คลื่นกระแทก)

วิชาขั้นพื้นฐานของสำนัก

1.holy shield (โล่แห่งแสงที่ป้องกันการโจมตีได้ทุกสิ พลังป้องกันเท่ากับขนาดพลังจิตของผุ้ใช้

2.holy judgement (พลังทำลายขึ้นอยู่กับพลังจิตของผุ้ใช้

3.เทล(tel)เคลื่อนที่ไปในที่ต่างๆโดยลบพลังจิตของตนเองชั่วคราว คราวเร็วและจำนวนครั้งในการใช้ขึ้นอยู่กับพลังจิตของผุ้ใช้วิชา ปล.ผู้ที่ใช้วิชานี้ครั้งแรกจะสลบหมอดในทันที!(ถ้าพลังจิตของผุ้ใช้ยังไม่มั่นคง)...........

(ยังไม่หมดนา) โปรดติชมสักนิดเถอะคร้าบ

= = น้องกรีน พี่ติดตามน่ะ จะกลับมาอ่านตอนต่อไปแน่นอน