เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
ตอนที่19
พอยูนิมาถึงบ้านก็ถึงกับเค้นคอถามนิวเรื่องของมะนาว นิวต้องอธิบายกันยกใหญ่กว่าจะเข้าใจ “ที่เธอก็ไปช่วยไว้แล้วมะนาวก็เลยยอมเป็นคนใช้ใช่มั้ย” “ก็ใช่นะสิ วันหลังก็หัดเข้าใจอะไรง่ายๆมั้งสิ” “ใช่สิ เรามันผิดตลอด” “อย่าไปโทษตัวเองแบบนั้นสิ” ทั้งเคม ฟ้าน้าเอ และมะนาวนั่งดูคู่นี้เปิดศึกคุยกันอีกนานกว่าจะเข้าใจกัน ‘ขนาดไม่ใช่แฟนกันยูนิยังลงขนาดนี้เลยหรอเนี้ย’ ในใจเคมก็อดสงสารนิวไม่ได้ “ช่างเถอะ ยังไงก็ดีแล้วที่มีเพื่อนสาวเพิ่มมาอีกคน งั้นถือว่าเป็นการตอนรับ เราสี่คนไปเที่ยวแบบผู้หญิงกันดีมั้ย” ทั้งฟ้าและมะนาวตอบตกลงแต่น้าเอปฏิเสธ เพราะยังต้องมีงานทำอีกนิดหน่อย “งั้นตกลงเราไปกันเลย” ทั้งสามเดินออกประตูบ้านไปแต่มีผู้ชายสองคนตะโกนไล่หลังมา “แล้วกับข้าวเช้าของเราสองคนละ” “พวกนายก็ต้มมาม่ากินเองละกัน” เสียงประตูบ้านปิดทำให้ผู้ชายสองคนนั้นหมดแรงนอนกองลงกับพื้น “เคม....เรานับถือนายเหมือนพี่นะ ไปต้มให้เราหน่อยสิ......” “ถ้านายนับถือเราเป็นพี่ งั้นน้องก็ต้องไปต้มให้พี่เซ่......” “งั้นเราเลิกนับถือเลย ณ บัดNOWWWWWW~~~~~~”ทั้งสองพูดแบบหมดแรง
ตอนนี้สาวๆทั้งสามคนก็มาอยู่ที่ห้างฯแล้ว เดินเที่ยวแบบไม่ใยดีสองคนนั้น มีแต่มะนาวที่แอบเป็นห่วงเจ้านายนิดหน่อย “ว่าไปว่ามาก็สงสารเจ้านายกับเพื่อนนะเจ้าค่ะ” “อย่าไปสงสารสองคนนั้นเลย ตอนสู้กันยังดูเข็มแข็งกว่านี้ตั้งเยอะ” “แหมยูนิ ตอนที่นิวถูกอัดทะลุกำแพงโรงยิมไปใครกันน้าที่ร้องใหญ่เลย” ฟ้าอดที่จะแซวยูนิไม่ได้ “ไม่ได้ร้องสะหน่อย ก็ตอนนั้นฝุ่นมันเข้าตา” “หรอ....” “ว้าว ชุดสวยจังเจ้าค่ะ” มะนาวดูชุดเมดที่ห้อยอยู่ในร้านเสื้อผ้า “นี่มะนาว ทำไมถึงชอบชุดแบบนี้หรอ”ฟ้าถามด้วยความสงสัย “แหม ก็ชุนนี้มันน่ารักอะอีกอย่างตอนนี้ก็เป็นคนใช้ของเจ้านายด้วยนิเจ้าค่ะ” “นี่มะนาวพูดถึงเจ้านายก็พูดเบาๆหน่อยมีคนแอบหึงเจ้านายของเธอยู่นะ” ฟ้ากระซิบบอกมะนาว “นี้ๆพวกเธอสองคนเริ่มมีความลับกับฉันอีกนะ” “ป่าวๆไม่มีไร แค่แนะนำชุดให้มะนาวเฉยๆ แหะๆ (^^;)” ขณะที่สองคนคุยกันมะนาวก็เห็นเงาสีดำๆพุ่งไปผลักคนที่คุยโทรศัพท์ตรงระเบียงตกลงไปชั้นล่าง จนทุกคนในห้างฯรีบวิ่งมามุ่งดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฟ้ากับยูนิตกใจกับเหตุการณ์จึงวิ่งไปดูที่ระเบียง “มันเกิดอะไรขึ้นหนะ”ยูนิถามด้วยความสงสัย “จะไปรู้หรอ เราก็อยู่กับเธอเนี้ย” “ทั้งสองคนระวังนะเจ้าค่ะ”ฟ้ารีบดึงองคนนั้นออกจากระเบียงทันที “ทำไมหรอมะนาว”ฟ้ากับยูนิถามด้วยความสงสัย “ก็ตะกี่เราเห็นเงาสีดำๆวิ่งไปชนกับคนๆนั้นจนตกระเบียงนะสิเจ้าค่ะ” “เงาสีดำ? หรือว่าจะเป็นวิญญาณอาฆาต!” “ฟ้า มะนาว เราต้องรีบช่วยกันจับวิญญาณนั้นก่อนที่มันจะไปทำร้ายคนอื่นอีก” ทั้งสามคนรีบวิ่งออกตามหาทันที ฟ้าให้มังกรออกมาจากสร้อยคอไปแอบอยู่ในกระเป๋าดมกลิ่นวิญญาณที่หลบหนีไปจนถึงลานจอดรถชนบนที่มีประตูรั่วกันเอาไว้ ในลานจอดรถไม่มีรถจอดแม้แต่คันเดียว “ที่นี้หรอเจ้าค่ะ บรรยากาศน่ากลัวจังเจ้าค่ะ” “ก็คงจะที่นี้แหละ รู้สึกจะปล่อยให้รกร้างมานานแล้วด้วยนะ”ฟ้าดูมังกรที่พยายามบอกฟ้าว่ามีวิญญาณอาฆาตอยู่แถวนี้ “งั้นเรารีบเข้าไปกันก่อนที่คนอื่นจะเห็น” ขณะที่สามคนจะเข้าไปก็มีเสียงผู้ชายแก่พูดขึ้นมา “อย่าเข้าไปนะแม่หนู”
ตอนที่20
พวกยูนิหันกลับมาทางต้นเสียงก็เจอกับวิญญาณผู้ชายแก่ๆ “ลุงเป็นใครหรอ หรือว่าลุกเป็นคนผลักคนตกระเบียงตะกี้” ฟ้าถามด้วยความสงสัย “ลุงเป็นเจ้าของห้างฯแห่งนี้ และวันนี้ของทุกปีต้องมีคนตายเผื่อสังเวยสถานที่แห่งนี้ รวมถึงลุงด้วย” “เอ๋.....ลุงก็โดนเอาวิญญาณเหมือนกันหรอเจ้าค่ะ?” “ใช่” “งันลุงลองเล่าให้ฟังหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่และทำไมถึงไม่ให้พวกเราเข้าไปในลานจอดรถชั้นนี้” วิญญาณชายแก่ถอนหายใจแล้วเล่าเรื่องให้ฟัง” “ก็หลังจากที่ลุงสร้างห้างฯแห่งนี้เมื่อประมาณสามปีก่อนอยู่ๆก็มีวิญญาณสีดำสนิท(คล้ายๆผู้คุมวิญญาณในเรื่องแฮรี่)มาที่ห้างฯแห่งนี้และเริ่มสูบวิญญาณของผู้คนที่มาที่นี่ที่ระนิดๆ แต่โชคดีที่ลุงไปเห็นก่อนที่จะสูบวิญญาณของคนที่มาเที่ยวจนหมดลุงรีบเข้ามาห้าม วิญญาณสีดำนั้นก็เลยปล่อยสุนัขที่มีสามหัวออกมาแล้ววิญญาณสีดำนั้นก็หายไปปล่อยให้สุนัขตัวนั้นจัดการกับลุง ลุงรีบวิ่งไปตรงระเบียงเพื่อตะโกนให้คนช่วย แต่ลุงไม่ทันทำอะไรสุนัขตัวนั้นกระโจนใส่ลุงจนลุงตกระเบียงตาย เหมือนทุกอย่างเป็นอุบัติเหตุ ตอนนี่สุนัขสามหัวยังวนเวียนอยู่ในห้างฯแห่งนี้ทุกปีต้องมีคนตกระเบียงเดียวกับที่ลุงตก ทุกปีลุงเห็นเงาสีดำนั้นพาวิญญาณคนที่ตกระเบียงตายไปด้วย มีแต่ลุงที่ไม่ถูกพาไป ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องทำแบบนั้น ส่วนที่ลานจอดรถนั้นเป็นที่สุนัขสามหัวนั้นอยู่ ลุงไม่อยากให้มีใครเข้าไปจึงเข้าฝันลูกให้ปิดชั้นนี้ไปซะ” “อ้อ.....มิน้าถึงไม่ให้พวกเราเข้าไป แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ พวกเราไม่เป็นอะไรหรอกคะ” ฟ้าพูดด้วยความมั่นใจเต็มร้อย “ว่าแต่พวกหนูเป็นใครหรอถึงได้เห็นสุนัขตัวนั้น” “คือพวกเราเป็นตัวแทนของสวรรค์กับนรก เพื่อมาจัดการวิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่หนะคะถ้าเป็นวิญญาณดีเหมือนลุงพวกเราก็จะช่วยให้ไปผุดไปเกิด ส่วนถ้าเป็นวิญญาณอาฆาตก็จะจักการไม่ให้ทำร้ายคนอื่นได้อีก” ยูนิอธิบายให้ฟัง “งั้นเองหรอ งั้นลุงฟากพวกหนูจัดการด้วยนะ” “ได้เลยเจ้าค้า~” ทั้งสามคนวิ่งเข้าไปในลานจอดรถทันที วิ่งมาเรื่อยๆจนมาถึงกลางลานจอดรถ “คิว...!”มังกรของฟ้าส่งเสียงออกมา “ปังมีไรหรอ(ชื่อมังกร ชื่อเต็มๆชื่อขนมปัง)เป็นอะไรหรอ” ทันได้นั้นก็มีเงากระโจนมาอยู่ตรงหน้าทั้งสามคนหนึ่งตัว พอเริ่มดูชัดๆ ก็เห็นสุนัขสามหัวสีดำตาแดงตัวสูงแค่ประมาณสองเมตรกว่าๆ “ทำไมตัวเล็กจังเจ้าค่ะเห็นในหนังสือหลายๆเรื่องตัวใหญ่กว่านี้อีกเจ้าค่ะ” “นั้นสิ”ฟ้ากับยูนิเห็นด้วย สุนัขสามหัวคำรามทำให้มีหมอกสีดำปกคลุมทั้งบริเวณ “นี้มันหมอกอะไรกันเนี้ย มองไม่เห็นอะไรเลย” ยูนิพูดออกมา พอหมอกเริ่มจางลงก็รู้ตัวว่าที่ที่อยู่นี้ไม่ใช่ลานจอดรถที่อยู่ตะกี้ เป็นคลายๆในตัวปราสาทกว้างๆ และดูรกร้างมาก “พวกเราดูนั้นสิ” ฟ้าชี้ไปทางสุนัขสามหัวที่ตัวโตขึ้นอีกตอนนี้สูประมาณห้าเมตรกว่าๆ “ตัวโตขึ้นแหะ แต่เราต้องรีบๆจัดการกันก่อนดีกว่านะ” มีแสงสีดำพุ่งออกมาจากกำไลขอยูนิ แสงสีดำเข้าไปอยู่ในมือของยูนิแล้วยืดออกจนกลายเป็นธนู “งั้นเราก็จัดการเลย เดี๋ยวมะนาวยืนดูห่างๆละกัน ละวังลูกหลงด้วยนะ เฮ้ย!” พอฟ้าหันไปมองมะนาวถึงกับอึ่งนิดๆ เพราะมีของมะนาวมีลูกไฟลอยอยู่แล้วมีอีกข้างถือหนังสือหนาๆเล่มหนึ่งอยู่ “นี่มะนาวนั้นมันอะไรหรอ” ยูนิถามด้วยความสงสัย “อ๋อ...หนังสือเวทมนต์หนะเจ้าค่ะน้าเอเอาให้เห็นน้าเอบอกว่าเก็บติดตัวไว้เพื่อจะช่วยอะไรได้เจ้าค่ะ” “งั้นหรองั้นเราลุยกันเลย”ยูนิพูด
ตอนที่21
สุนัขสามหัวคำรามอย่างดังจนสามคนนั้นซะงัก “ดุเหมือนกันนะเจ้าค่ะ” “นะ นั้นนะสิ” ยูนิกับฟ้าพูดเสียงสั่นๆ “แต่เราจะมัวแต่กลัวไม่ได้นะ”ยูนิพูดจบก็ยิงธนูออกไปทันที ลูกธนูที่พุ่งออกไป ไปปักกับขาของสุนัขสามหัว แต่สุนัขสามหัวไม่มีอาการอะไรเลย “โห้ สงสัยคงจะรู้สึกเหมือนมดกัดนะเจ้าค่ะ” “งั้นลองน้องปังเราหน่อยเป็นไง” ฟ้าให้มังกรบินขึ้นฟ้า ร่างกายของมังกรเริ่มใหญ่ขึ้น ประมานสามเมตรแต่ตัวก็ยังเล็กกว่าอยู่ดี “คิว” มังกรพ่นไฟออกมาจนสุนัขสามหัวเริ่มรู้สึกเหมือนได้รับบาดเจ็บขึ้นมาบ้าง จนสุนัขสามหัวกระโดดขึ้นแล้วกระทืบพื้นอย่างแรงจนเกิดคลื่นเป็นวงกว่า มังกรเอาตัวเองไปบังให้ฟ้า มะนาวสร้างเกราะเวทขึ้นมาป้องกันตัวเอง มีแต่ยูนิที่ไม่มีอะไรบังเลยจึงโดนคลื่อกระแทกเข้าอย่างจัง “กรี๊ด!!!” ทำให้ยูนิปลิวออกไปไกล “ยูนิ!!! ”ฟ้าตะโกน ขณะที่ยูนิกำลังจะตกถึงก็มีอะไรบางอย่างมารับร่างยูนิไว้ ยูนิค่อยๆลืมตา “นิว!!!”ยูนิตกใจนิดๆ “ทำไมถึงมาที่นี่ได้” “เรื่องมันยาวค่อยว่ากันทีหลังละกัน” คนที่ยืนข้างๆนิวคือเคม “โห้ ตัวใหญ่มาก แต่คงไม่เท่าไหร่มั้ง” “นี้พวกนายมาได้ไง” ฟ้าถามคำถามเดียวกับยูนิ “รอจัดการตัวนี้ได้ก่อนละกันนะ” เคมพูดจบก็มีแสงสีขาวลอยออกจากแหวนเข้าไปในมือเคม แสงค่อยๆจางลงทำให้เป็นชัดขึ้นว่าเป็นปืนคู่นั้นเอง “ทำไมนายถึงช่วยเราไว้” นิวค่อยๆวางยูนิลงแล้วกระซิบข้างหูยูนิ พอพูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงนิดๆ “นี้ๆคู่นี้มีไรปิดบังอะไรรึป่าว (- -)”ฟ้าถามด้วยความสงสัย “ช่างค้าเถอะน่า” เคมพูดจบก็รีบวิ่งพร้อมกับรัวปืนใส่สุนัขสามหัวไม่ยั้ง “เจ้านายเจ้าค่ะ มัวแต่สวิทกันระวังจะได้รักกันอีกนานนะเจ้าค่ะ (- -)” “แหะๆ นั้นสินะ” นิวถือดาบแล้วกระโดดออกไป แล้วแทงหัวกลางของสุนัขสามหัว สุนัขสามหัวพยามยามสะบัดนิวออกแต่นิวจับดาบแน่นจึงไม่ปลิวไปไหน “ตอนนี้แหละ รีบๆจัดการเลย” เคมยิงถูกตาฝั่งซ้ายของมันจนทำให้ตาของหัวฝั่งซ้ายมองไม่เห็น มะนาวท่องเวท มีแท่งน้ำแข็งแหลมๆสองแท่งพุ่งไปปักเท้าหน้า จนเท้าหน้าถูกตอกกับพื้นขยับไม่ได้ “ยูนิ ตอนนี้แหละ” นิวพูดจบก็ดึงดาบแล้วกระโดดออกมาจากหัวของสุนัข “อะอื่ม” ยูนิยิงลูกธนูออกไปจนทะลุคอของหัวกลาง จนปลอกคอขาดออกจากกัน สุนัขสามหัวทรุดกับพื้น นิวเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“แปลกจังแหะ” “อะไรแปลกหรอ”ยูนิถามด้วยความสงสัย “ก็ไม่สังเกตเลยหรอว่าสุนัขตัวนี้ไม่ได้ตั้งใจสู้อะไรเลย” “นั้นนิ นิวพูดถูกเหมือนมันฝืนใจทำตามคำสั่งเลย” เคมเห็นด้วยกับที่นิวพูด “ว่าไปว่ามาก็น่าสงสารเหมือนกันนะ คงจะโดนวิญญาณสีดำนั้นบังคับฆ่าคนแน่ๆเลย” ทุกคนมองสุนัขสามหัวที่อาการบาดเจ็บนอนทรุดลงกับพื้น “งั้นเราก็ช่วยมันเถอะเจ้าค่ะ” มะนาวเอามือไปวางเหนือบาดแผลแล้วท้องคาถา มีแสงสีขาวๆปกแผลไว้ แผลค่อยๆหายไปสุนัขสามหัวจึงค่อยๆลุกขึ้น “เราขอขอบใจพวกท่านมากนะที่เข้าใจเรา” สุนัขสามหัวพูด “เฮ้ย สุนัขพูดได้ (o_O)”ทุกคนตกใจ “เราโดนบังคับให้ทำแบบนี้มาเป็นเวลานานแล้ว โดนใส่ปลอกคอบ้าๆนั้นด้วย ถ้าเราไม่ทำตามปลอกคอนั้นจะบีบวิญญาณของเราจนทรมานเจียนตาย” “งั้นหรอน่าสงสารจังนะ”ยูนิเห็นใจ “เพื่อเป็นการตอบแทนเราของติดตามพวกท่านไปและเราก็จะบอกเบาะแสของเงาสีดำนั้นด้วย” “แต่จะติดตามยังไงละ ตัวของนายออกจะใหญ่”เคมพูด “ไม่ใช้ปัญหาเลย” สุนัขสามหัวค่อยๆหดตัวลงจนเหมือนลูกสุนัขสีดำธรรมดาๆ “น่ารักจังเจ้าค่ะ” มะนาวอุ้มขึ้น “ว่าแต่มีชื่อมั้ยเจ้าค่ะ” “ฮันเตอร์ (HUNTER)นี้แหละชื่อเรา”
หลังจากทุกคนออกมาจากมิติมืดแล้วถึงบ้านฟ้าก็เริ่มถามคำถามทันที “ไหนลองเล่ามาสิว่าพวกนายไปที่นั้นได้ไง” “คือ ตอนแรกพวกเราไม่รู้จะกินอะไร เลยออกหาไรกินนอกบ้าน แล้วก็เกิดเหตุคนตกระเบียงขึ้น พวกเราสองคนจึงไปดูที่เกิดเหตุ เผอิญไปเห็นวิญญาณลุงแก่ๆจึงเข้าไปถามดูว่าเกิดอะไรขึ้น ลุงคนนั้นก็เลยเล่าให้ฟังแล้วบอกด้วยว่ามีผู้หญิงสามคนเข้าไปอีกมิติหนึ่งพวกเราจึงขอให้ลุงอยู่ในเครื่องเก็บวิญญาณแล้วพวกเราจึงเข้าไปหาพวกเธอไง” เคมถือเครื่องเก็บวิญญาณคล้ายๆ MP3 ออกมา “งั้นเองหรอเจ้าค่ะ”มะนาวที่อุ้มฮันอยู่ถึงบางอ้อ “แล้วผู้หญิงอีกสองคนไปไหนแล้วละ” ฮันพูดออกมา “ไม่รู้สิ”นิวมองหา” อีกฝั่งของบ้าน “ฟ้า จะลากเรามาหลังบ้านทำไมเนี้ย” “เรามีเรื่องอยากถามหนะ ว่าตอนนั้นนิวพูดอะไรหรอ” ยูนิน่าเริ่มแดงขึ้นมาทันที “ก็ตอนนั้นนิวบอกว่า ถ้าเธอเป็นอะไรไป แล้วจะให้เราไปแอบชอบใครละ แบบเนี้ย(.///.)” “แหม....อิจฉายูนิจังเลย อยากให้มีคนมาบอกแบบนี้มั่งจัง (>///<)”
ตอนที่22
ตกกลางคืนหลังจากที่ทุกคนแยกย้ายเข้าห้องตัวเองมียูนิที่ยังนั่งอยู่ที่ชิงช้าหลังบ้าน นิวที่พึ่งอาบน้ำเสร็จก็เห็นยูนินั่งอยู่ที่สวนหลังบ้านจึงรีบแต่งตัวแล้วเดินลงไปทันที “ยูนิยังไม่นอนอีกหรอ” “ยังอะ ไม่ค่อยง่วง” ยูนินั่งมองพระจันทร์ “งั้นหรอ นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพนะ” นิวนั่งลงชิงช้าข้างๆยูนิ “ไม่เป็นไรหรอกน่า” ทั้งคู่ก็เงียบไปสักพักหนึ่ง “ยูนิ” “อะไรหรอ” นิวไปยืนอยู่ข้างหน้ายูนิ “ยังจำเรื่องตอนเช้าได้มั้ย” พูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงนิดๆทันที “จะจำได้สิ ทำไมหรอ?” “คือ...สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นไม่ใช่คำนั้นหรอกนะ” ยูนิเริ่มงง “สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นคือ...........เรารักยูนินะ” พูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงมากกว่าเดิม “ทะทำไมถึงชอบเราละ” “ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกันนะ ทุกครั้งที่เราอยู่ใกล้ยูนิหัวใจเราก็สั่นแปลกๆ เวลาที่ได้คุยกับยูนิเราก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อาการแบบเนี้ย เราก็จำไม่ค่อยได้นะว่าตอนเรายังมีชีวิตอยู่เราเคยเป็นกับใครสักคนมั้ย แต่ที่รู้เนี้ย คือตอนนี้มันเป็นกับยูนินะ” ยูนิถึงกับเงียบไปสักพักนิวกุมมือยูนิ “ยูนิ เรา ขอ เป็น คนรู้ ใจ ของ ยูนิ ได้ มั้ย” ยูนิถึงกับหน้าแดงแล้วนิ่งไปทันที นิวก็รอคำตอบที่จะได้รับจากยูนิ ยูนิค่อยๆลุกขึ้นแล้ว.... “อะอื่ม”ยูนิพยักหน้า ทำให้นิวยิ้มจนหุบไปอยู่แล้วกอดยูนิทันที “แหมๆ น่าอิจฉาจังนะเจ้าค่ะ” ทั้งฟ้ามะนาวที่อุ้มฮันอยู่และเคมยืนอยู่บนระเบียงชั้นสอง นิวกับยูนิตกใจจึงผงะออกจากันนิดๆ หน้าทั้งคู่ตอนนี้แดงสุดๆ “นี่พวกเธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่” นิวถาม “ก็ตะกี้เอง ตอนที่บอกว่า สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นไม่ใช่คำนั้นหรอกนะ ” นั้นมันไม่ใช้ตะกี้แล้วมั้งฟ้า (- -;) “เห็นแล้วอยากมีแฟนมั้งจัง” เคมหันไปหาฟ้า “ฟ้า.....เป็นแฟนกับเรานะ” ฟ้ายิ้มแล้วกัดฟันตอบอย่างมั่นใจ “ไม่มีทางยะ(^^*)” พูดจบฟ้าก็เหวียง เคมลงมาจากระเบียงชั้นไปนอนกองกับพื้นหญ้าทันที่ “ไปเจ้าชู้ที่อื่นไป๊” “ผู้หญิงยากแท้หยั่งถึง” ฮันพูดออกมาพร้อมถอนหายใจ ทุกคนหัวเราะมีแต่เคมที่นอนชักแหงกๆกับพื้น เลขาหรือน้าเอก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างหมดแล้วจึงไปที่คอมแล้วแชทกับพญายมทันที “สิ่งที่ท่านยมทำนายไว้ไม่เคยผิดจริงๆเลยนะค่ะ” หน้าจอห้องแชทว่างไปสักพักก็มีข้อความของพญายมตอบกลับมาทันที “เรื่องแบบนี้ดูไม่ยากหรอกนะ” “แล้วมันดูยังไงหรอค่ะ” “เธอเชื่อในเรื่องพรมลิขิตมั้ย” “ไม่รู้สิค่ะ เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง” “แล้วเธอรู้จักเรื่องที่มีด้ายแดงผูกไว้ที่นิวของคนสองคนตั้งแต่เกิดมั้ย” “ก็เคยได้ยินมาบ้างนะ อย่าบอกนะว่า” “ใช่ตั้งแต่นิวมานรกเราก็เห็นด้ายที่ผูกไว้ที่นิ้วก้อยของนิวกับยูนิทันที” เลขานั่งอ่านข้อความของท่านยมถึงกับเก็ตทันที่ “แล้วเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับตัวนิวละ” “นั้นก็อีกประเด็นหนึ่งที่เรายังไม่อยากให้นิวรู้ตอนนี้ เพราะยังไงนิวก็เป็นคนที่ถูกเลือกยูดี” “ว่าแต่ท่านยมเห็นด้ายของเราไปผูกกับใครมั่งมั้ยค่ะ อยากรู้” ถามจบยังไม่ทันได้คำตอบหน้าต่างแชทของท่านพญายมก็ออฟไลน์ทันที “ซะงั้น( _ _ ; )”
พอยูนิมาถึงบ้านก็ถึงกับเค้นคอถามนิวเรื่องของมะนาว นิวต้องอธิบายกันยกใหญ่กว่าจะเข้าใจ “ที่เธอก็ไปช่วยไว้แล้วมะนาวก็เลยยอมเป็นคนใช้ใช่มั้ย” “ก็ใช่นะสิ วันหลังก็หัดเข้าใจอะไรง่ายๆมั้งสิ” “ใช่สิ เรามันผิดตลอด” “อย่าไปโทษตัวเองแบบนั้นสิ” ทั้งเคม ฟ้าน้าเอ และมะนาวนั่งดูคู่นี้เปิดศึกคุยกันอีกนานกว่าจะเข้าใจกัน ‘ขนาดไม่ใช่แฟนกันยูนิยังลงขนาดนี้เลยหรอเนี้ย’ ในใจเคมก็อดสงสารนิวไม่ได้ “ช่างเถอะ ยังไงก็ดีแล้วที่มีเพื่อนสาวเพิ่มมาอีกคน งั้นถือว่าเป็นการตอนรับ เราสี่คนไปเที่ยวแบบผู้หญิงกันดีมั้ย” ทั้งฟ้าและมะนาวตอบตกลงแต่น้าเอปฏิเสธ เพราะยังต้องมีงานทำอีกนิดหน่อย “งั้นตกลงเราไปกันเลย” ทั้งสามเดินออกประตูบ้านไปแต่มีผู้ชายสองคนตะโกนไล่หลังมา “แล้วกับข้าวเช้าของเราสองคนละ” “พวกนายก็ต้มมาม่ากินเองละกัน” เสียงประตูบ้านปิดทำให้ผู้ชายสองคนนั้นหมดแรงนอนกองลงกับพื้น “เคม....เรานับถือนายเหมือนพี่นะ ไปต้มให้เราหน่อยสิ......” “ถ้านายนับถือเราเป็นพี่ งั้นน้องก็ต้องไปต้มให้พี่เซ่......” “งั้นเราเลิกนับถือเลย ณ บัดNOWWWWWW~~~~~~”ทั้งสองพูดแบบหมดแรง
ตอนนี้สาวๆทั้งสามคนก็มาอยู่ที่ห้างฯแล้ว เดินเที่ยวแบบไม่ใยดีสองคนนั้น มีแต่มะนาวที่แอบเป็นห่วงเจ้านายนิดหน่อย “ว่าไปว่ามาก็สงสารเจ้านายกับเพื่อนนะเจ้าค่ะ” “อย่าไปสงสารสองคนนั้นเลย ตอนสู้กันยังดูเข็มแข็งกว่านี้ตั้งเยอะ” “แหมยูนิ ตอนที่นิวถูกอัดทะลุกำแพงโรงยิมไปใครกันน้าที่ร้องใหญ่เลย” ฟ้าอดที่จะแซวยูนิไม่ได้ “ไม่ได้ร้องสะหน่อย ก็ตอนนั้นฝุ่นมันเข้าตา” “หรอ....” “ว้าว ชุดสวยจังเจ้าค่ะ” มะนาวดูชุดเมดที่ห้อยอยู่ในร้านเสื้อผ้า “นี่มะนาว ทำไมถึงชอบชุดแบบนี้หรอ”ฟ้าถามด้วยความสงสัย “แหม ก็ชุนนี้มันน่ารักอะอีกอย่างตอนนี้ก็เป็นคนใช้ของเจ้านายด้วยนิเจ้าค่ะ” “นี่มะนาวพูดถึงเจ้านายก็พูดเบาๆหน่อยมีคนแอบหึงเจ้านายของเธอยู่นะ” ฟ้ากระซิบบอกมะนาว “นี้ๆพวกเธอสองคนเริ่มมีความลับกับฉันอีกนะ” “ป่าวๆไม่มีไร แค่แนะนำชุดให้มะนาวเฉยๆ แหะๆ (^^;)” ขณะที่สองคนคุยกันมะนาวก็เห็นเงาสีดำๆพุ่งไปผลักคนที่คุยโทรศัพท์ตรงระเบียงตกลงไปชั้นล่าง จนทุกคนในห้างฯรีบวิ่งมามุ่งดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฟ้ากับยูนิตกใจกับเหตุการณ์จึงวิ่งไปดูที่ระเบียง “มันเกิดอะไรขึ้นหนะ”ยูนิถามด้วยความสงสัย “จะไปรู้หรอ เราก็อยู่กับเธอเนี้ย” “ทั้งสองคนระวังนะเจ้าค่ะ”ฟ้ารีบดึงองคนนั้นออกจากระเบียงทันที “ทำไมหรอมะนาว”ฟ้ากับยูนิถามด้วยความสงสัย “ก็ตะกี่เราเห็นเงาสีดำๆวิ่งไปชนกับคนๆนั้นจนตกระเบียงนะสิเจ้าค่ะ” “เงาสีดำ? หรือว่าจะเป็นวิญญาณอาฆาต!” “ฟ้า มะนาว เราต้องรีบช่วยกันจับวิญญาณนั้นก่อนที่มันจะไปทำร้ายคนอื่นอีก” ทั้งสามคนรีบวิ่งออกตามหาทันที ฟ้าให้มังกรออกมาจากสร้อยคอไปแอบอยู่ในกระเป๋าดมกลิ่นวิญญาณที่หลบหนีไปจนถึงลานจอดรถชนบนที่มีประตูรั่วกันเอาไว้ ในลานจอดรถไม่มีรถจอดแม้แต่คันเดียว “ที่นี้หรอเจ้าค่ะ บรรยากาศน่ากลัวจังเจ้าค่ะ” “ก็คงจะที่นี้แหละ รู้สึกจะปล่อยให้รกร้างมานานแล้วด้วยนะ”ฟ้าดูมังกรที่พยายามบอกฟ้าว่ามีวิญญาณอาฆาตอยู่แถวนี้ “งั้นเรารีบเข้าไปกันก่อนที่คนอื่นจะเห็น” ขณะที่สามคนจะเข้าไปก็มีเสียงผู้ชายแก่พูดขึ้นมา “อย่าเข้าไปนะแม่หนู”
ตอนที่20
พวกยูนิหันกลับมาทางต้นเสียงก็เจอกับวิญญาณผู้ชายแก่ๆ “ลุงเป็นใครหรอ หรือว่าลุกเป็นคนผลักคนตกระเบียงตะกี้” ฟ้าถามด้วยความสงสัย “ลุงเป็นเจ้าของห้างฯแห่งนี้ และวันนี้ของทุกปีต้องมีคนตายเผื่อสังเวยสถานที่แห่งนี้ รวมถึงลุงด้วย” “เอ๋.....ลุงก็โดนเอาวิญญาณเหมือนกันหรอเจ้าค่ะ?” “ใช่” “งันลุงลองเล่าให้ฟังหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่และทำไมถึงไม่ให้พวกเราเข้าไปในลานจอดรถชั้นนี้” วิญญาณชายแก่ถอนหายใจแล้วเล่าเรื่องให้ฟัง” “ก็หลังจากที่ลุงสร้างห้างฯแห่งนี้เมื่อประมาณสามปีก่อนอยู่ๆก็มีวิญญาณสีดำสนิท(คล้ายๆผู้คุมวิญญาณในเรื่องแฮรี่)มาที่ห้างฯแห่งนี้และเริ่มสูบวิญญาณของผู้คนที่มาที่นี่ที่ระนิดๆ แต่โชคดีที่ลุงไปเห็นก่อนที่จะสูบวิญญาณของคนที่มาเที่ยวจนหมดลุงรีบเข้ามาห้าม วิญญาณสีดำนั้นก็เลยปล่อยสุนัขที่มีสามหัวออกมาแล้ววิญญาณสีดำนั้นก็หายไปปล่อยให้สุนัขตัวนั้นจัดการกับลุง ลุงรีบวิ่งไปตรงระเบียงเพื่อตะโกนให้คนช่วย แต่ลุงไม่ทันทำอะไรสุนัขตัวนั้นกระโจนใส่ลุงจนลุงตกระเบียงตาย เหมือนทุกอย่างเป็นอุบัติเหตุ ตอนนี่สุนัขสามหัวยังวนเวียนอยู่ในห้างฯแห่งนี้ทุกปีต้องมีคนตกระเบียงเดียวกับที่ลุงตก ทุกปีลุงเห็นเงาสีดำนั้นพาวิญญาณคนที่ตกระเบียงตายไปด้วย มีแต่ลุงที่ไม่ถูกพาไป ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องทำแบบนั้น ส่วนที่ลานจอดรถนั้นเป็นที่สุนัขสามหัวนั้นอยู่ ลุงไม่อยากให้มีใครเข้าไปจึงเข้าฝันลูกให้ปิดชั้นนี้ไปซะ” “อ้อ.....มิน้าถึงไม่ให้พวกเราเข้าไป แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ พวกเราไม่เป็นอะไรหรอกคะ” ฟ้าพูดด้วยความมั่นใจเต็มร้อย “ว่าแต่พวกหนูเป็นใครหรอถึงได้เห็นสุนัขตัวนั้น” “คือพวกเราเป็นตัวแทนของสวรรค์กับนรก เพื่อมาจัดการวิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่หนะคะถ้าเป็นวิญญาณดีเหมือนลุงพวกเราก็จะช่วยให้ไปผุดไปเกิด ส่วนถ้าเป็นวิญญาณอาฆาตก็จะจักการไม่ให้ทำร้ายคนอื่นได้อีก” ยูนิอธิบายให้ฟัง “งั้นเองหรอ งั้นลุงฟากพวกหนูจัดการด้วยนะ” “ได้เลยเจ้าค้า~” ทั้งสามคนวิ่งเข้าไปในลานจอดรถทันที วิ่งมาเรื่อยๆจนมาถึงกลางลานจอดรถ “คิว...!”มังกรของฟ้าส่งเสียงออกมา “ปังมีไรหรอ(ชื่อมังกร ชื่อเต็มๆชื่อขนมปัง)เป็นอะไรหรอ” ทันได้นั้นก็มีเงากระโจนมาอยู่ตรงหน้าทั้งสามคนหนึ่งตัว พอเริ่มดูชัดๆ ก็เห็นสุนัขสามหัวสีดำตาแดงตัวสูงแค่ประมาณสองเมตรกว่าๆ “ทำไมตัวเล็กจังเจ้าค่ะเห็นในหนังสือหลายๆเรื่องตัวใหญ่กว่านี้อีกเจ้าค่ะ” “นั้นสิ”ฟ้ากับยูนิเห็นด้วย สุนัขสามหัวคำรามทำให้มีหมอกสีดำปกคลุมทั้งบริเวณ “นี้มันหมอกอะไรกันเนี้ย มองไม่เห็นอะไรเลย” ยูนิพูดออกมา พอหมอกเริ่มจางลงก็รู้ตัวว่าที่ที่อยู่นี้ไม่ใช่ลานจอดรถที่อยู่ตะกี้ เป็นคลายๆในตัวปราสาทกว้างๆ และดูรกร้างมาก “พวกเราดูนั้นสิ” ฟ้าชี้ไปทางสุนัขสามหัวที่ตัวโตขึ้นอีกตอนนี้สูประมาณห้าเมตรกว่าๆ “ตัวโตขึ้นแหะ แต่เราต้องรีบๆจัดการกันก่อนดีกว่านะ” มีแสงสีดำพุ่งออกมาจากกำไลขอยูนิ แสงสีดำเข้าไปอยู่ในมือของยูนิแล้วยืดออกจนกลายเป็นธนู “งั้นเราก็จัดการเลย เดี๋ยวมะนาวยืนดูห่างๆละกัน ละวังลูกหลงด้วยนะ เฮ้ย!” พอฟ้าหันไปมองมะนาวถึงกับอึ่งนิดๆ เพราะมีของมะนาวมีลูกไฟลอยอยู่แล้วมีอีกข้างถือหนังสือหนาๆเล่มหนึ่งอยู่ “นี่มะนาวนั้นมันอะไรหรอ” ยูนิถามด้วยความสงสัย “อ๋อ...หนังสือเวทมนต์หนะเจ้าค่ะน้าเอเอาให้เห็นน้าเอบอกว่าเก็บติดตัวไว้เพื่อจะช่วยอะไรได้เจ้าค่ะ” “งั้นหรองั้นเราลุยกันเลย”ยูนิพูด
ตอนที่21
สุนัขสามหัวคำรามอย่างดังจนสามคนนั้นซะงัก “ดุเหมือนกันนะเจ้าค่ะ” “นะ นั้นนะสิ” ยูนิกับฟ้าพูดเสียงสั่นๆ “แต่เราจะมัวแต่กลัวไม่ได้นะ”ยูนิพูดจบก็ยิงธนูออกไปทันที ลูกธนูที่พุ่งออกไป ไปปักกับขาของสุนัขสามหัว แต่สุนัขสามหัวไม่มีอาการอะไรเลย “โห้ สงสัยคงจะรู้สึกเหมือนมดกัดนะเจ้าค่ะ” “งั้นลองน้องปังเราหน่อยเป็นไง” ฟ้าให้มังกรบินขึ้นฟ้า ร่างกายของมังกรเริ่มใหญ่ขึ้น ประมานสามเมตรแต่ตัวก็ยังเล็กกว่าอยู่ดี “คิว” มังกรพ่นไฟออกมาจนสุนัขสามหัวเริ่มรู้สึกเหมือนได้รับบาดเจ็บขึ้นมาบ้าง จนสุนัขสามหัวกระโดดขึ้นแล้วกระทืบพื้นอย่างแรงจนเกิดคลื่นเป็นวงกว่า มังกรเอาตัวเองไปบังให้ฟ้า มะนาวสร้างเกราะเวทขึ้นมาป้องกันตัวเอง มีแต่ยูนิที่ไม่มีอะไรบังเลยจึงโดนคลื่อกระแทกเข้าอย่างจัง “กรี๊ด!!!” ทำให้ยูนิปลิวออกไปไกล “ยูนิ!!! ”ฟ้าตะโกน ขณะที่ยูนิกำลังจะตกถึงก็มีอะไรบางอย่างมารับร่างยูนิไว้ ยูนิค่อยๆลืมตา “นิว!!!”ยูนิตกใจนิดๆ “ทำไมถึงมาที่นี่ได้” “เรื่องมันยาวค่อยว่ากันทีหลังละกัน” คนที่ยืนข้างๆนิวคือเคม “โห้ ตัวใหญ่มาก แต่คงไม่เท่าไหร่มั้ง” “นี้พวกนายมาได้ไง” ฟ้าถามคำถามเดียวกับยูนิ “รอจัดการตัวนี้ได้ก่อนละกันนะ” เคมพูดจบก็มีแสงสีขาวลอยออกจากแหวนเข้าไปในมือเคม แสงค่อยๆจางลงทำให้เป็นชัดขึ้นว่าเป็นปืนคู่นั้นเอง “ทำไมนายถึงช่วยเราไว้” นิวค่อยๆวางยูนิลงแล้วกระซิบข้างหูยูนิ พอพูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงนิดๆ “นี้ๆคู่นี้มีไรปิดบังอะไรรึป่าว (- -)”ฟ้าถามด้วยความสงสัย “ช่างค้าเถอะน่า” เคมพูดจบก็รีบวิ่งพร้อมกับรัวปืนใส่สุนัขสามหัวไม่ยั้ง “เจ้านายเจ้าค่ะ มัวแต่สวิทกันระวังจะได้รักกันอีกนานนะเจ้าค่ะ (- -)” “แหะๆ นั้นสินะ” นิวถือดาบแล้วกระโดดออกไป แล้วแทงหัวกลางของสุนัขสามหัว สุนัขสามหัวพยามยามสะบัดนิวออกแต่นิวจับดาบแน่นจึงไม่ปลิวไปไหน “ตอนนี้แหละ รีบๆจัดการเลย” เคมยิงถูกตาฝั่งซ้ายของมันจนทำให้ตาของหัวฝั่งซ้ายมองไม่เห็น มะนาวท่องเวท มีแท่งน้ำแข็งแหลมๆสองแท่งพุ่งไปปักเท้าหน้า จนเท้าหน้าถูกตอกกับพื้นขยับไม่ได้ “ยูนิ ตอนนี้แหละ” นิวพูดจบก็ดึงดาบแล้วกระโดดออกมาจากหัวของสุนัข “อะอื่ม” ยูนิยิงลูกธนูออกไปจนทะลุคอของหัวกลาง จนปลอกคอขาดออกจากกัน สุนัขสามหัวทรุดกับพื้น นิวเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“แปลกจังแหะ” “อะไรแปลกหรอ”ยูนิถามด้วยความสงสัย “ก็ไม่สังเกตเลยหรอว่าสุนัขตัวนี้ไม่ได้ตั้งใจสู้อะไรเลย” “นั้นนิ นิวพูดถูกเหมือนมันฝืนใจทำตามคำสั่งเลย” เคมเห็นด้วยกับที่นิวพูด “ว่าไปว่ามาก็น่าสงสารเหมือนกันนะ คงจะโดนวิญญาณสีดำนั้นบังคับฆ่าคนแน่ๆเลย” ทุกคนมองสุนัขสามหัวที่อาการบาดเจ็บนอนทรุดลงกับพื้น “งั้นเราก็ช่วยมันเถอะเจ้าค่ะ” มะนาวเอามือไปวางเหนือบาดแผลแล้วท้องคาถา มีแสงสีขาวๆปกแผลไว้ แผลค่อยๆหายไปสุนัขสามหัวจึงค่อยๆลุกขึ้น “เราขอขอบใจพวกท่านมากนะที่เข้าใจเรา” สุนัขสามหัวพูด “เฮ้ย สุนัขพูดได้ (o_O)”ทุกคนตกใจ “เราโดนบังคับให้ทำแบบนี้มาเป็นเวลานานแล้ว โดนใส่ปลอกคอบ้าๆนั้นด้วย ถ้าเราไม่ทำตามปลอกคอนั้นจะบีบวิญญาณของเราจนทรมานเจียนตาย” “งั้นหรอน่าสงสารจังนะ”ยูนิเห็นใจ “เพื่อเป็นการตอบแทนเราของติดตามพวกท่านไปและเราก็จะบอกเบาะแสของเงาสีดำนั้นด้วย” “แต่จะติดตามยังไงละ ตัวของนายออกจะใหญ่”เคมพูด “ไม่ใช้ปัญหาเลย” สุนัขสามหัวค่อยๆหดตัวลงจนเหมือนลูกสุนัขสีดำธรรมดาๆ “น่ารักจังเจ้าค่ะ” มะนาวอุ้มขึ้น “ว่าแต่มีชื่อมั้ยเจ้าค่ะ” “ฮันเตอร์ (HUNTER)นี้แหละชื่อเรา”
หลังจากทุกคนออกมาจากมิติมืดแล้วถึงบ้านฟ้าก็เริ่มถามคำถามทันที “ไหนลองเล่ามาสิว่าพวกนายไปที่นั้นได้ไง” “คือ ตอนแรกพวกเราไม่รู้จะกินอะไร เลยออกหาไรกินนอกบ้าน แล้วก็เกิดเหตุคนตกระเบียงขึ้น พวกเราสองคนจึงไปดูที่เกิดเหตุ เผอิญไปเห็นวิญญาณลุงแก่ๆจึงเข้าไปถามดูว่าเกิดอะไรขึ้น ลุงคนนั้นก็เลยเล่าให้ฟังแล้วบอกด้วยว่ามีผู้หญิงสามคนเข้าไปอีกมิติหนึ่งพวกเราจึงขอให้ลุงอยู่ในเครื่องเก็บวิญญาณแล้วพวกเราจึงเข้าไปหาพวกเธอไง” เคมถือเครื่องเก็บวิญญาณคล้ายๆ MP3 ออกมา “งั้นเองหรอเจ้าค่ะ”มะนาวที่อุ้มฮันอยู่ถึงบางอ้อ “แล้วผู้หญิงอีกสองคนไปไหนแล้วละ” ฮันพูดออกมา “ไม่รู้สิ”นิวมองหา” อีกฝั่งของบ้าน “ฟ้า จะลากเรามาหลังบ้านทำไมเนี้ย” “เรามีเรื่องอยากถามหนะ ว่าตอนนั้นนิวพูดอะไรหรอ” ยูนิน่าเริ่มแดงขึ้นมาทันที “ก็ตอนนั้นนิวบอกว่า ถ้าเธอเป็นอะไรไป แล้วจะให้เราไปแอบชอบใครละ แบบเนี้ย(.///.)” “แหม....อิจฉายูนิจังเลย อยากให้มีคนมาบอกแบบนี้มั่งจัง (>///<)”
ตอนที่22
ตกกลางคืนหลังจากที่ทุกคนแยกย้ายเข้าห้องตัวเองมียูนิที่ยังนั่งอยู่ที่ชิงช้าหลังบ้าน นิวที่พึ่งอาบน้ำเสร็จก็เห็นยูนินั่งอยู่ที่สวนหลังบ้านจึงรีบแต่งตัวแล้วเดินลงไปทันที “ยูนิยังไม่นอนอีกหรอ” “ยังอะ ไม่ค่อยง่วง” ยูนินั่งมองพระจันทร์ “งั้นหรอ นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพนะ” นิวนั่งลงชิงช้าข้างๆยูนิ “ไม่เป็นไรหรอกน่า” ทั้งคู่ก็เงียบไปสักพักหนึ่ง “ยูนิ” “อะไรหรอ” นิวไปยืนอยู่ข้างหน้ายูนิ “ยังจำเรื่องตอนเช้าได้มั้ย” พูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงนิดๆทันที “จะจำได้สิ ทำไมหรอ?” “คือ...สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นไม่ใช่คำนั้นหรอกนะ” ยูนิเริ่มงง “สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นคือ...........เรารักยูนินะ” พูดจบยูนิถึงกับหน้าแดงมากกว่าเดิม “ทะทำไมถึงชอบเราละ” “ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกันนะ ทุกครั้งที่เราอยู่ใกล้ยูนิหัวใจเราก็สั่นแปลกๆ เวลาที่ได้คุยกับยูนิเราก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อาการแบบเนี้ย เราก็จำไม่ค่อยได้นะว่าตอนเรายังมีชีวิตอยู่เราเคยเป็นกับใครสักคนมั้ย แต่ที่รู้เนี้ย คือตอนนี้มันเป็นกับยูนินะ” ยูนิถึงกับเงียบไปสักพักนิวกุมมือยูนิ “ยูนิ เรา ขอ เป็น คนรู้ ใจ ของ ยูนิ ได้ มั้ย” ยูนิถึงกับหน้าแดงแล้วนิ่งไปทันที นิวก็รอคำตอบที่จะได้รับจากยูนิ ยูนิค่อยๆลุกขึ้นแล้ว.... “อะอื่ม”ยูนิพยักหน้า ทำให้นิวยิ้มจนหุบไปอยู่แล้วกอดยูนิทันที “แหมๆ น่าอิจฉาจังนะเจ้าค่ะ” ทั้งฟ้ามะนาวที่อุ้มฮันอยู่และเคมยืนอยู่บนระเบียงชั้นสอง นิวกับยูนิตกใจจึงผงะออกจากันนิดๆ หน้าทั้งคู่ตอนนี้แดงสุดๆ “นี่พวกเธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่” นิวถาม “ก็ตะกี้เอง ตอนที่บอกว่า สิ่งที่เราอยากบอกในตอนนั้นไม่ใช่คำนั้นหรอกนะ ” นั้นมันไม่ใช้ตะกี้แล้วมั้งฟ้า (- -;) “เห็นแล้วอยากมีแฟนมั้งจัง” เคมหันไปหาฟ้า “ฟ้า.....เป็นแฟนกับเรานะ” ฟ้ายิ้มแล้วกัดฟันตอบอย่างมั่นใจ “ไม่มีทางยะ(^^*)” พูดจบฟ้าก็เหวียง เคมลงมาจากระเบียงชั้นไปนอนกองกับพื้นหญ้าทันที่ “ไปเจ้าชู้ที่อื่นไป๊” “ผู้หญิงยากแท้หยั่งถึง” ฮันพูดออกมาพร้อมถอนหายใจ ทุกคนหัวเราะมีแต่เคมที่นอนชักแหงกๆกับพื้น เลขาหรือน้าเอก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างหมดแล้วจึงไปที่คอมแล้วแชทกับพญายมทันที “สิ่งที่ท่านยมทำนายไว้ไม่เคยผิดจริงๆเลยนะค่ะ” หน้าจอห้องแชทว่างไปสักพักก็มีข้อความของพญายมตอบกลับมาทันที “เรื่องแบบนี้ดูไม่ยากหรอกนะ” “แล้วมันดูยังไงหรอค่ะ” “เธอเชื่อในเรื่องพรมลิขิตมั้ย” “ไม่รู้สิค่ะ เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง” “แล้วเธอรู้จักเรื่องที่มีด้ายแดงผูกไว้ที่นิวของคนสองคนตั้งแต่เกิดมั้ย” “ก็เคยได้ยินมาบ้างนะ อย่าบอกนะว่า” “ใช่ตั้งแต่นิวมานรกเราก็เห็นด้ายที่ผูกไว้ที่นิ้วก้อยของนิวกับยูนิทันที” เลขานั่งอ่านข้อความของท่านยมถึงกับเก็ตทันที่ “แล้วเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับตัวนิวละ” “นั้นก็อีกประเด็นหนึ่งที่เรายังไม่อยากให้นิวรู้ตอนนี้ เพราะยังไงนิวก็เป็นคนที่ถูกเลือกยูดี” “ว่าแต่ท่านยมเห็นด้ายของเราไปผูกกับใครมั่งมั้ยค่ะ อยากรู้” ถามจบยังไม่ทันได้คำตอบหน้าต่างแชทของท่านพญายมก็ออฟไลน์ทันที “ซะงั้น( _ _ ; )”
kikiki
สนุก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก